72
TABIATNING SHIFOBAXSH MO’JIZASI
Maxmudova D.Z., I Pediatriya va xalq tabobati fakulteti, pediatriya
yo‘nalishi 109-guruh
Ilmiy rahbar: katta o‘qituvchi Xamroqulova M.R.
ToshPTI,O’zbek tili va adabiyoti kafedrasi
Mavzuning dolzarbligi:
Tibbiyotda dorivor o‘simliklar, dorivor moddalarning o‘rni nihoyatda
katta. Hozirgi davrda ko‘plab kimyoviy dori vositalari ishlab chiqilgan. Lekin ularning davolash bilan
bir qatorda salbiy ta’siri ham kuzatilmoqda. Bu esa o‘z navbatida davolovchi xususiyatga ega tabiiy
vositalarga bo’lgan talabni oshirmoqda .Kimyovi y usullar bilan olib bo‘lmaydigan biologik faol
moddalar faqat o‘simliklar tarkibida uchrashi buning yaqqol dalilidir. Keksalar va surunkali
kasalliklarga chalingan insonlar immun tizimini faollashtirish uchun tabiiy vositalarni afzal ko‘rishi,
ularning mutloq zararsizligi va foydasi ilmiy tadqiqotlarga investitsiya hajmining va xalqaro bozordagi
tabiiy dorivor mahsulotlarga bo’lgan talabning keskin ortishiga sabab bo’ldi.
Bugungi kunda sintetik kimyoda yuz minglab turli xil dorilarning yaratilishi kimyoviy sintezning
naqadar rivojlanganligini ko’rsatib bermoqda. Lekin bir necha asrlardan buyon foydalaninb
kelinayotgan ming dardga davo asal ham bu dorilardan qolishmasligi isbotlangan. Asal Gippokrat
davridan buyon odamzotning eng yaxshi ko’rgan dori vositalaridan biridir bu noyob mahsulotning
foydali jihatlarini nafaqat xalq tabobati, balki ilmiy tibbiyot ham tasdiqlaydi.
Tadqiqotning maqsadi:
Tabiiy dorivor vositalarni o‘rganishdan asosiy maqsad inson
organizmida kechadigan turli xildagi kasalliklarga samarali davo toppish va ularni nafaqat dori vositasi
shaklida , balki tabiiy holida ham foydali ekanligini tushuntirib bera olishdir. Asal o’zida ko‘p
miqdorda aminokislota, ferment, vitamin, mikroelementlarni jamlagan. Undagi aminokislotalar
organizmda suyak to’qimasining asosiy kompanenti bo’lgan Ca ni samarali o’zlashtirishga yordam
beradi, qandli diabet kasalligini davolashga ijobiy ta’sir ko‘rsatadi. Asalni muntazam ravishda iste’mol
qilish qon bosimini me’yorlshtiradi, xolesterin miqdorini pasaytiradi va tomirlarda tromb hosil
bo’lishini bartaraf etishga yordam beradi. Ming dardga davo asal ko’z bilan bog’liq muammolarni
davolashda, og‘iz bo‘shlig‘i kasalliklarida, ich ketishida, kosmetalogiyada va yo‘talga qarshi samarali
vosita sifatida keng qo‘llaniladi. Yuqoridagi fikrlardan kelib chiqqan holda asalning shifobaxsh
xususiyatlaridan unumli foydalanish va xalq tabobati tajribalaridan an’anaviy tibbiyotning kelgusi
yutuqlari uchun foydalanish maqsadga muvofiqdir.
Olingan natijalar:
Antioksidantlarga boy bo‘lgan asal antibakterial , antifungal, antidepressant,
antikonsulvant ta’sirlarga ega. Ular markaziy asab tizimi faoliyatini me’yorga keltiradi, xotirani
kuchaytiradi va diqqatni yaxshilaydi. Asal hazm qilishni normallashtirishga yordam beradigan
fermentlarni o‘z ichiga oladi. Uch choy qoshiq asalni kunlik iste’mol qilish, tanani vitaminlar bilan
boyitibgina qolmay kuch va quvvat manbai ham bo’ladi. Asal immun tizimini kuchaytirib organizmni
mustahkamlaydi, uni infeksiyalarga qarshi samarali kurashishiga ko’maklashadi. Asal yong’oqlar,
quritilgan mevalar, donlar va tvorog bilan birgalikda qabul qilinsa ayniqsa foydali
hisoblanadi.Gullardan olingan asaldan foydalanish organizmda saraton hujayralarining ko’payishini
oldini oladi va teri, bachadon bo’yni, jigar, prostata, sut bezlari saratoni, buyraklar va qovuq saratoniga
qarshi yaxshi profilaktik chora hisoblanadi.
Xulosa.
Tabiiy shifobaxsh mahsulotlar hayotimizning asosini tashkil qiladi. Kimyoviy yo’l bilan
olingan dori vositalari qanchalik ko‘p hayotimizga kirib kelmasin, baribir tabiiy dori vositalari biz
uchun eng foydali va eng samaralisi bo‘lib qolaveradi. Kimyo fani yutuqlari qanchalik rivojlanmasin,
labaratoriya va kimyoviy sintez tobora ravnaq topmasin, ming dardga davo, tabiatning shifobaxsh
mo‘jizasi bo’lmish asal insoniyat uchun hali ko’p xizmat qiladi.
А
dabiyotlar ro'yxati:
1.
Гулямов
,
Саидало Саидкамалович
, et al. "
Морфологические изменения в мышечной
ткани при различной степени контрактуры
." Science for Education Today 1 (23) (2015):
64-71.