Актуальные вопросы хирургической стоматологии и дентальной имплантологии
52
2. Мукимов, О., & Исанова, Д. (2019). Сравнительная характеристика метода
корневой мембраны и традиционного (одномоментного) метода установки имплантата. in
Library, 19(1), 87–88. извлечено от
https://inlibrary.uz/index.php/archive/article/view/13999
3. Усманова D. (2022). Improving the efficiency of dental implantation of the upper jaw
using
the
"root
membrane"
method. in
Library, 22(1),
507–511.
извлеченоот
https://inlibrary.uz/index.php/archive/article/view/14020
IMPLANTATSIYA AMALIYOTIDAN SO’NG YUZAGA KELADIGAN PERI-
IMPLANTIT KASALIGIDA, QO’LLANILADIGAN ANTIBIOTIKLARNING
AHAMIYATI
Muqimov O.A, Ortiqboyev Sh.Sh., Muqimova X.O.
Toshkent davlat stomatologiya instituti
ANNOTATSIYA
Periimplantit kasaligini keltirib chiqaruvchi omillarning ro’li. Periimplantit kasaligida
antibitoklarning ta’sir mexanizimi. Doksosiklinning mahaliy sohadagi bakteriostatik ta’siri.
Kalit so’zlar:
Periimplantit, Doksosiklin, Kimyoterapiya, Submarginal pelekula
Tadqiqotimizning maqsadi:
Davolash usulning afzalliklari va kamchiliklarini
eksperimental va klinik jihatdan asoslash.
Tadqiqotning materiallari va usullari
: Tish implantlari so’ngi yillarda ortopedik
reablitatsiyaning ajralmas qismiga aylanib ulgurdi. Implant ishlab chiqaruvchi korxonalar
implant materiallarini chidamli va inson organizimi uchun inert qilib ishlab chiqarishda uning
tarkibi, dizayinini doimiy o’zgartirib borishdi va bugungi kunga kelib implantlarning chidamlilik
darajasi 96,4% ga yetdi. Uzoq mudatlik klinik tajribalar natijasida yangi jarrohlik usullari ishlab
chiqildi. Hozirgi kunda implantatsiya o’tkazilgan bemorlarning 90% da funksiya va estetika
tiklangan.Lekin muvaffaqiyatli faolyatlar bilan bir qatorda so’ngi paytlarda turli xil asoratlar
ham paydo bo’lmoqda Implant atrofi yumshoq va qattiq to’qimalarni yallig’lanishi, suyaklar
rezorbsiyasi kabi belgilar bilan kechuvchi implantatsiyadan so’ngi holat peri-implantit deyiladi.
Bir qator dalilar implant yuzasida bakterialarning to’planishi peri-impantit etiologiyasida muhim
ro’l o’ynashini ko’rsatdi. Bundan tashqari peri-imlantitga olib keluvchu bemorga bog’liq omillar
ham mavjud bo’lib ular: suyak sifatining yetishmasligi, chekish, tizimli kasalliklar,
kimyoterapiya, yomon og’iz gigiyenasi kabi omillardir. Implant atrofida, submarginal
pelekulaning tarkibida ko’plab anaerob tayoqchalar, fusiform bakterialar, spiroxetalar, bundan
tashqari juda ham zich joylashgan yalig’lanish hujayralari mavjudligi periimplantitdan dalolatdir.
Periimplantitda antibiotiklarni qo’llash doimo alternativdir. Chunki periimplantit 90% hollarda
mahalliy yalig’lanish natijasida kelib chiqadi. Tetrasiklin keng qo’llanilgan va o’rganilgan
preparat bo’lib bakteriostatik ta’sir ko’rsatadi va o’sha sohadagi bakteriyalarni umumiy
bo’linishiga qarshilik ko’rsatadi. 30 ta bemorda kuztuvlar shuni ko’rsatadiki ushbu bemorlardan
25% da yuqoridagi antibiotik bilan yaxshi natija olingan. Bundan tashqari mahalliy
qo’laniladigan doksosiklin mahalliy sohadagi infeksiyaga bakteriostatik ta’sir ko’rsatib umumiy
qo’llanilgan tetrasiklindan yaxshiroq ta’sir ko’rsatadi.
Natija:
Xulosa qilib aytganda periimplantit kasaligini davolashda antibiotiklarni
qo’llashdan maqsad umumiy organizmdagi va mahalliy sohadagi shartli patogen bo’lgan
bakterialar koloniyasini ortib ketmasligini oldi olish hisoblanadi. Mahalliy sohada ketayotgan
yallig’lanish jarayoniga antibiotiklar inert hisoblanadi.
Foydalanilgan adabiyotlar:
1. Олимов, А., Мукимов, О., & Исанова, Д. (2020). Проблемы имплантации зубов. in
Library, 20(2), 346–350. извлечено от
https://inlibrary.uz/index.php/archive/article/view/14295
2. Мукимов, О., & Исанова, Д. (2019). Сравнительная характеристика метода
корневой мембраны и традиционного (одномоментного) метода установки имплантата. in
Library, 19(1), 87–88. извлечено от
Международная научная-практическая конференция
53
3. Усманова D. (2022). Improving the efficiency of dental implantation of the upper jaw
using
the
"root
membrane"
method. in
Library, 22(1),
507–511.
извлеченоот
https://inlibrary.uz/index.php/archive/article/view/14020
4. Исанова D., &Мукимов O. (2019). Evaluation of the sensitivity of microflora of the
periodontal pocket to antibacterial agents in the conditions of the rural population. in
Library, 19(2), 157–159. извлеченоот
https://inlibrary.uz/index.php/archive/article/view/13995
5. Усманова, Д., Мукимoв O., Лопс, Д., Мукимова, Х., & Тургунов, М. (2021).
ИЗУЧЕНИЕ ДЕНТАЛЬНОЙ ИМПЛАНТАЦИИ C ПОМОЩЬЮ МЕТОДА “ROOT
MEMBRANE” В ВЕРХНЕЙ ЧЕЛЮСТИ ДЛЯ ПОВЫШЕНИЯ ЭФФЕКТИВНОСТИ
СОХРАНЕНИЯ ЗУ- БО-АЛЬВЕОЛЯРНОГО СЕГМЕНТА. Stomatologiya, 1(1 (82), 73–76.
https://doi.org/10.34920/2091-5845-2021-25
6. Maganda mensi, DDS and Dr Annamaria Sordillo Peri-implantitis: from diagnosis to
treatment 22-29
СРАВНИТЕЛЬНАЯ ОЦЕНКА ЛЕЧЕНИЯ И ПРОФИЛАКТИКИ ОСЛОЖНЕНИЙ
ОСТРОГО ОДОНТОГЕННОГО ОСТИТА ЧЕЛЮСТЕЙ
Мукимов О.А., Халманов Б.А., Мукимов У.Т., Чулиев О.О.
Ташкентский государственный стоматологический институт
Актуальность.
Актуальность проблемы острого одонтогенного остита челюстей в
практике врача связана с широкой распространенностью указанной патологии, тяжестью
течения, склонностью к рецидивам и высокой частотой осложнений данного заболевания.
Для лечения острого одонтогенного остита челюстей предложены многочисленные
методики и средства, но эффективность их остается недостаточно высокой. Одной из
причин вялотекущих, рецидивирующих, плохо поддающихся антибиотикотерапии,
имеющих тенденцию к переходу в хроническую форму заболеваний является изменение
резистентности к антибиотикам стафилококков на фоне ослабленной реактивности
организма.
По данным литературы установлено, что в патогенезе развития острого
одонтогенного остита челюстей также большую роль играют нарушения нормального
функционирования и взаимодействия различных звеньев иммунной системы. Изучению
роли нарушений иммунного ответа при гнойных ранах посвящены многочисленные
исследования, однако причины и особенности рецидивирующего течения оститов
челюстей изучены недостаточно. Несмотря на широкое внедрение в клиническую
практику таких методов лечения, как местное и общее хирургическое пособие,
применение антибактериальных
препаратов и химиотерапевтических средств,
дезинтоксикационной и корригирующей терапии, терапии сопутствующих заболеваний,
современных физиотерапевтических средств, воспалительные заболевания челюстно-
лицевой области продолжают представлять угрозу для здоровья и жизни человека. Так же
отмечается изменение клинической картины течения острых и хронических
воспалительных заболеваний в челюстно-лицевой области (ЧJIO), возрастание числа
осложнений, таких как сепсис, медиастенит, абсцесс головного мозга, тромбофлебит
лицевых вен и пещеристого синуса, бактериальный шок. Этому сопутствует изменение
вирулентности микрофлоры, появление антибиотико-резистентных и антибиотико-
зависимых штаммов микроорганизмов, снижение иммунной защиты, усиливающееся на
фоне дисбиоза желудочно-кишечного тракта при антибактериальном лечении гнойно-
воспалительных заболеваний (ГВЗ) ЧJIO, что осложняет течение заболевания и
затрудняет лечение больных.
Существующие методы диагностики, включая клинические, не всегда позволяют
адекватно отслеживать патологический процесс, что не дает врачу своевременную,