Мақолада рақамли иқтисодиётга ўтиш ҳолатида Ўзбекистон иқтисодиёти дуч келадиган солиқлардан қочишнинг асосий турлари муҳокама қилинади. Рақамли иқтисодиёт хатарларининг салбий оқибатларини камайтириш учун солиқ органлари фаолиятининг мумкин бўлган йўналишлари. Давлатга миллий глобал рақамли маконни ривожлантириш билан боғлиқ бўлган бизнесни ривожлантириш тенденцияларига қўшимча прогноз қилиш ва ўз вақтида жавоб бериш зарур.
XIX асрнинг 40-йилларида. Шартли ҳукм биринчи марта Бирмингемдаги инглиз судяларидан бири томонидан қўлланилган. Кейин бу институт Англияда 1887 йилдаги “Биринчи маккумларни синаш тўғрисида” ги қонун билан мустаҳкамланган ва ниҳоят 1907 йил “Жиноятчиларни синаш тўғрисида” ги конунга айланди. Континентал Европада шартли ҳукм килиш 1888 йилда Белгиянинг жиноят қонунида, 1891 йилда эса Францияда тартибга солинган [1]. Турли давлатлар конун ҳужжатларида шартли ҳукм қилиш институтининг ҳуқуқий табиати ва мазмуни турлича талкин қилинган, аммо шунга қарамай, статистика унинг кснг таркалишини ва ҳозирги пайтда қўлланилиш доирасининг сезиларли даражада ўсганлигини кўрсатмокда [2].
Мусулмон мамлакатларида “Зиёрат” тушунчаси “муқаддас қадамжоларга бориш”ни англатади ва унинг иккита асосий тури мавжуд: зиёрат қилиш ҳамда сайёҳлик-ўрганиш йўналишидаги диний туризм. Ҳозирги пайтда Ўзбекистонда 7,3 мингдан зиёд маданий мерос объектлари мавжуд.
Мақолада академик лицей ўқувчиларининг зоология бўйича мустақил ишларини ташкил этиш кўрсатилган
Ушбу мақолада таълим жараёнининг муҳим компонентларидан бири бўлган ўқувчиларда мантиқий фикрлашни ривожлантириш масалалари ва уни ўзига хос жиҳатлари, кўплаб тадқиқотчиларнинг бу ҳусусдаги мулоҳазалари таҳлил қилинган. Мақола якунида муаллиф томонидан кўплаб хулосавий фикрлар келтириб ўтилган.
Бугунги кунда замой талаби асосида ёшларга экологик ҳуқуқий таълим-тарбия беришда янги инновация ва ахборот технологияларни қўллаш айниқса, оила, мактаб ва маҳалла ҳамкорлигининг мустаҳкамлаш келажакда экологик муаммоларни ижобий ҳал этилишига ёрдам беради.
Бу инсон ҳақида фикр билдирар эканман аввало, бир жиҳатига алоҳида эътибор қаратиб, ўз мулоҳазамни айтиб ўтмоқчи эдим. Инсон ҳаётга келиши, ҳаёт кечириши, маълум бир орзулар қилиши, унга етишиш йўлидаги қийинчиликларни, муаммоларни енгиб ўтиш даврида характери шаклланиб борада деб ўйлайман. Шунингдек, инсоннинг ички дунёси, билими, илми, фикр ва мулоҳазалари ўша характерига хос бўлишини таъминлайди.
Мақолада турли шакл ва физик-механик хоссаларга эга бўлган ёнғоқ, ўрик данаклари ва бодомларни чақиш учун саноат ва уй шароитида фойдаланиш мумкин бўлган қурилманиг тавсифи ва ҳамда унинг синов тажриба асосида олинган натижалари таҳлили келтирилган. Изланишлар асосида чақилган мағизнинг бутунлигини сақлаш ва иш унумини ошириш имконини берувчи қурилма конструкцияси ишлаб чиқилди.
Определение областей развития в которых проводится реформирование в сфере здравоохранения и медицины в Узбекистане на сегодняшний день.
Ушбу мақолада умумтаълим мактаблари ўқувчиларининг касб танлашга қизиқишларининг аҳамияти ҳақида сўз боради. Мақолада ушбу муаммони ўрганишнинг мавжуд ёндашувлари таҳлил қилинади, ўқувчиларнинг касб танлашга қизиқишига таъсир қилувчи психологик ва ижтимоий омиллар ўрганилади. Мақолада ўқувчиларнинг касб танлашга бўлган қизиқишини ривожлантириш бўйича ўқитувчи ва психологлар учун амалий тавсиялар ҳам берилган.
Ушбу мақола муаллифи маърифатпарвар аллома Ризоуддин Фахриддин ўғли (ХИХ аср) «Одоби таълим» («Тарбия одоби») китоби асосида ўтказилган тадқиқот натижасида ёзилган. Мақолада китобнинг ёзилиш сабаблари, Шарқда тарбия, таълим-тарбияга қаратилаётган эътибор кўринишлари ва бу борадаги аждодларимизнинг саъй-ҳаракатлари ҳақида сўз боради. Мақолада Ризоуддин Фахриддин ўғлининг таълим ва тарбияга оид асарлари ҳақида сўз юритилиб, улар орасида «Одоби таълим» китобининг катта аҳамияти ва аҳамияти алоҳида таъкидланган.Асарни адабий манба сифатида ўрганишдан мақсад унинг мазмун-моҳиятини қамраб олишдан иборат. Айниқса, фанга муносабат, бунда ўқитувчининг ўрни, таълим ва бошқа кўплаб мавзулар замирида яна нималар ётади. Шунингдек, мақолада бу мавзуда кўплаб олимлар қалам тебратган бўлсада, муаллиф бу масалаларга ўзига хос тарзда ёндашган, маърифатпарвар олим, ислом файласуфи, устоз сифатида ижод қилган ва ижод қилган. Бундан ташқари, мақолада иш мавзусининг кенглиги, шунингдек, ўқитувчиларга берилган кўрсатмалар ва маслаҳатлар, жумладан, илмий маълумотлар, истеъдод ва қобилият, қаердадир юмшоқ, қаердадир хушмуомалалик ва қаердадир мағрур бўлиш қобилияти қайд этилган. буларнинг барчаси асарда образли тасвирланган. Шунга кўра, бу иш гўёки нафақат ўқитувчилар, балки талабалар учун ҳам дастурдир. Шунингдек, у йўлда қийинчиликлар, жиддий интилишлар ва, албатта, бу интилишларнинг натижалари ва бошқа кўп нарсалардан ташқари, билимларни эгаллаш билан боғлиқ. Бир сўз билан айтганда, бу асар 1902 йилда ёзилган бўлсада, ҳозирги даврда ҳам ўз қадр-қимматини йўқотмаганлигини таъкидлаш мумкин. Ўқувчиларни асар билан
кенгроқ таништириш мақсадида «Одоби таълим»дан айрим парчалар келтирилади.
Яъни, бу парчалар илм-фанга, ўқитувчиларга қаратилган бўлиб, уларнинг асосий маъноси тарбия ва таълим одобига қаратилган.