Ушбу ишда болаларда иккиламчи гидроцефалия ривожланишининг хусусиятларини ўрганилди. Бемор болалардан олинган биопсия материаллари таҳлил қилинди ва натижалар шуни кўрсатдики, бош мия ўсмалари 74% ҳолларда иккиламчи гидроцефалияга олиб келиб энг кўп учраб турадиган сабабларидан мия ярим шарлари ва гипофиз минтақасида локализацияга эга бўлган ўсмалари бўлиб хисобланган. Иккиламчи гидроцефалияга супратенториал ўсмалардан кўпинча 3 қоринча минтақаси ва эпифиз бези, субтенториал ўсмалардан эса - мияча, мияча кўприги бурчаги ва 4 қоринча минтақаси ўсмаларидан пайдо бўлган. Бош мия ўсмаларини иккиламчи гидроцефалияга олиб келган морфологик белгилари, ўсмаларни катталиги, ноаниқ чегараси, иккиламчи ўзгаришларнинг мавжудлиги ва ўсма ҳужайраларининг инвазив ўсиши билан ифодаланган.
Xatarli o'smalar dunyoning ko'plab etakchi mamlakatlarida kasallanish va o'lim ko'rsatkichlari tarkibida etakchi o'rinni egallaydi. Adabiy manbalar mualliflari ta'kidlaganidek, hozirgi vaqtda malign neoplazmalarni kompleks davolashning ayrim yo'nalishlari bo'yicha tadqiqotlar jadal rivojlanmoqda. Neoplazmalarga qarshi dori vositalarini ishlab chiqish ayniqsa jadal rivojlanmoqda, chunki dori terapiyasi malign o'smalarni davolashning kombinatsiyalangan usulining etakchi komponentidir.
Полипоид риносинусит жуда кенг тарқалган, аммо ҳозирги кунгача бурун бўшлиғи ва бурун олди ён бўшлиқларнинг жуда кам даражада ўрганилган патологияси бўлиб ҳисобланади. "Полип" сўзининг ўзи (юнонча полий - кўп ва йирингли оёқ) - бу ошқозон ичак тракти, нафас олиш ва сийдик чиқариш йўллари, бачадон каби аъзоларнинг шиллиқ пардалари сатҳидан бўртиб турадиган, ҳар хил ўсмаларга ухшаш патологик шаклланишини белгилаш учун ишлатиладиган умумий атама.. Полиплар этиологик, патогенетик ва морфологик нуқтаи назардан бир ҳил бўлмаган, яхши сифатли ўсмалардан аллергик ёки яллиғланишли табиатнинг гиперпластик шаклланишига қадар бўлган турли хил касалликларнинг ранг-баранг тасвирини акс эттиради. Шунинг учун бурун олди ён бўшлиқларнинг, масалан, ошқозон-ичак тракти ёки сийдик йўлларининг полиплари этиологияси ва патогенезида ўхшашликларни излаш бефойда. Полипоид риносинусит - бу мутлақо на этиологик, на морфологик ва на патогенетик ҳеч қандай тарзда бошқа локализация полиплари билан боғлиқ эмас, у мустақил касаллик,. Бурун бўшлиғи ва бурун олди ён бўшлиқларнинг полиплари яхши сифати ўсмалар гуруҳига ҳеч қандай алоқаси йўқ, гарчи баъзида улар "Хавфсиз бурун ўсмалари" бўлимида дарсликларда нотўғри жойлаштирилган бўлса. Кўп сонли полиплар мавжуд бўлганда, "полипоз" атамаси қўлланилади, гарчи "кўп сонли полиплар" ва "полипоз" шартли равишда айтиладиган бўлса. Кўпгина тадқиқотчиларнинг фикрига кўра, "полипоз" атамаси полиплар сони 10 - 20 дан ошганда қўлланилиши керак. Баъзан сиз "бурун полипози" атамасини учратишингиз мумкин, бу грамматик ёки "бурун полипози" га тўлиқ мос келмайди, инглиз тилидаги адабиётларда кенг тарқалган ушбу касалликнинг таърифи «nasal polyposis» билан учраб туради. Aммо шунга қарамай, бизнинг фикримизча, ушбу этиопатогенетик шаклнинг энг тўғри номланиши "полипос риносинусит" бўлади, чунки бу бурун олди ён бўшлиқлар ва биринчи навбатда ғалвирсиомн суякнинг лабиринт ҳужайралари бу локализациянинг дастлабки манбаи бўлиб ҳисобланади.