Anesteziyani davolashning eng muhim bosqichi anesteziyaga kirish davri bo'lib, u markaziy gemodinamikani va vegetativ o'zgarishlarni nazorat qilish va tartibga solishni talab qiladi, bu tug'ma glaukomani jarrohlik yo'li bilan tuzatish paytida ko'z ichi bosimini oshirmasdan anesteziyaning keyingi bosqichlarini silliq o'tishini ta'minlash uchun sharoit yaratadi. bolalarda.
Bolalikda siydik tizimining rivojlanishidagi anomaliyalar va buyraklardagi yallig'lanish jarayonlari ustunlik qiladi. Gidronefroz yoki gidronefrotik transformatsiya - bu buyrakdan siydik chiqishining buzilishi natijasida kelib chiqadigan kasallik bo'lib, organning pyelokalitsial tizimining kengayishi, so'ngra uning atrofiyasi bilan tavsiflanadi.
Maqolada ta'sirini baholash natijalari keltirilgan Hirshprugg va Payr kasalligi, dolichosigma bilan og'rigan bolalarda qorin bo'shlig'i operatsiyalari paytida gemodinamikaga oid kombinatsiyalangan epidural behushlik. Multimodal printsip bo'yicha o'tkazilgan tadqiqot natijalari qorin bo'shlig'i jarrohlik patologiyasi bo'lgan kasal bolalarda sevofluran bilan past oqimli behushlik va propofol bilan doimiy sedasyon fonida bupivakain bilan kombinatsiyalangan epidural behushlikning samaradorligi va xavfsizligini ko'rsatdi.
Tadqiqot maqsadi: Klinik va laboratoriya, bakteriologik mezonlar va pSOFA shkalasini har tomonlama tahlil qilish asosida bolalarda o'pkaning bakterial halokati fonida rivojlangan jarrohlik sepsisning erta tashxisi va intensiv terapiyasi samaradorligini baholash.
Materiallar va uslublar. Tadqiqot davri - 2019 yil - 202 yil mart. Tadqiqot ob'ekti (n = 24) - jarrohlik patologiyasi bo'lgan bolalar (o'pkaning bakterial halokati).
Natijalar. Jarrohlik sepsis uchun kompleks intensiv terapiyaning samaradorligi 91,6% hollarda qayd etilgan. 2 holatda, yosh bolalar PDL bilan kech tashxis qo'yish va qabul qilish natijasida, o'pka - plevral - mediastinal shakli, refrakter septik shok rivojlanishi tufayli vafot etdi.
Tezkor jarrohlik (FTS) yoki tez tiklanish jarrohligi jarrohlik uchun mutlaqo yangi yondashuvdir. FTS Kehlet F.I tomonidan ishlab chiqilgan. (1993) va stress reaktsiyalarini minimallashtirish va bemorlarning tiklanish davrini sezilarli darajada qisqartirish uchun quyidagi jihatlarni o'z zimmasiga oldi: mintaqaviy behushlik, minimal invaziv operatsiyalar, operatsiyadan keyingi agressiv reabilitatsiya (bemorlarning erta enteral ovqatlanishi va faollashishi). Wind J. (2006) FTSni quyidagicha ko'rsatdi: bemorni xabardor qilish, ichakni tayyorlash va premedikatsiyadan qochish, probiyotiklarni qo'llash, operatsiyadan oldin quruq ochlikdan qochish, og'iz orqali glyukoza (5%, operatsiyadan 2 soat oldin 150 ml), mintaqaviy behushlik yoki qisqa muddatli anestezika. , adekvat perioperatif infuzion, jarrohlik mini-invazivlik, giposermiyaning oldini olish, opioid bo'lmagan analjeziya, muntazam nazogastral naychalar va drenajlardan qochish, siydik kateterini erta olib tashlash, prokinetika, erta enteral ovqatlanish va bemorni faollashtirish.
Nafas olish anesteziyasining oldingi yo'nalishlaridan biri past oqimli anesteziyadir (LFA 1,0 l / min), bu yuqori gaz oqimiga ega an'anaviy behushlikdan bir qator afzalliklarga ega. Ish 3 yoshdan 18 yoshgacha bo'lgan (o'rtacha yoshi 7,5+2,2 yosh) r47 bolalarga Jf enflurana asosida qatorli oqim bilan estrodiol umumiy behushlik qilishda ko'rsatilgan folga asoslangan. Sevoflurana bilan anesteziyada gemodinamikaning o'rganilgan ko'rsatkichi tadqiqotning dastlabki bosqichlarida kichik o'zgarishlar bilan tavsiflanadi: induksiya davridagi HRR operatsiyadan oldingi miqdorga nisbatan 8,2 yil ga oshdi.
Anesteziolog-reanimatolog, boshqa mutaxassislik shifokorlaridan farqli o'laroq, sog'lig'ini emas, balki bemorning hayotini himoya qilish ustuvorligidan kelib chiqadi. ICU esa intensiv terapiya olib boriladigan har qanday sog'liqni saqlash muassasasining "yuragi" va har qanday profildagi bemorning hayoti uchun "kurash" dir.
Epidural behushlikni (EA) inhalatsiyali anesteziya bilan birgalikda qo'llash dolzarb hisoblanadi. Ushbu kombinatsiya qorin bo'shlig'i organlarida to'siqlarsiz keng ko'lamli o'ta shikastli jarrohlik operatsiyalarini bajarishga imkon beradi.
Ishning maqsadi bolalarda qorin bo'shlig'i operatsiyalari paytida multimodal behushlik va og'riqsizlantirish sharoitida anestezikani boshqarishning samaradorligi va xavfsizligini baholash va operatsiyadan keyingi analjeziyani optimallashtirishdir.
Materiallar va usullar. 1 yoshdan 17 yoshgacha bo'lgan 58 nafar bola qorin bo'shlig'i operatsiyalari (qorin bo'shlig'i organlarining nuqsonlari, kasalliklari va shikastlanishlari) davomida tekshirildi. Anestetik himoya qilish uchun propofol va fentanil (induksiya) bilan birgalikda umumiy behushlik, sevofluran va propofolni inhalatsiyalash (vena ichiga infuziya) amalga oshirildi - bupivakain bilan epidural blokada bilan birgalikda parvarishlash.
Natijalar. Jarrohlik shikastlanishining xususiyatlarini hisobga olgan holda perioperativ analjezik himoyani ta'minlash bemorlarning gemodinamik holatini ijobiy tuzatish, inhalatsiyali anestezikaning dozasini kamaytirish bilan birga bo'ldi, operatsiyadan keyingi davrning silliq o'tishiga yordam berdi. og'riqsiz davr, yaxshi psixo-emotsional fon va operatsiyadan keyingi tez tiklanish bilan birga edi.
O'quvchilar e'tiboriga taqdim etilayotgan monografiya operatsiyadan keyingi og'riqni yo'qotish muammolari bo'yicha zamonaviy adabiyotlarni tahlil qilish natijalarini taqdim etishga va analjeziya, mintaqaviy blokadalar va refleksoterapiyaning turli dori vositalaridan foydalanish bo'yicha o'z klinik tajribamiz natijalarini umumlashtirishga bag'ishlangan. usullari. Ushbu monografiyaning dolzarbligi operatsiyadan keyingi og'riqni yo'qotishning doimiy yuqori chastotasi bilan belgilanadi (50% gacha, Verlaecki M., 1997). Mahalliy va xorijiy ixtisoslashtirilgan adabiyotlarda bolalardagi og'riq muammosi hali ham juda kam yoritilgan. Bolalardagi og'riq va og'riqni boshqarish faqat pediatrik favqulodda vaziyatlarni boshqarish bo'yicha etakchi ko'rsatmalarda qisqacha aytib o'tilgan. Bolalar anesteziologiyasi va reanimatsiyasida hal etilmagan muammo og'riqning og'irligini va operatsiyadan keyingi og'riqni yo'qotish usullarini ob'ektiv baholash bo'lib qolmoqda. Monografiya og'riqning neyrofiziologiyasiga qisqacha ekskursiyani taqdim etadi, og'riq hislarini shakllantirish va markaziy asab tizimida nosiseptiv stimullarni aks ettirish xususiyatlari bo'yicha zamonaviy nazariyalar va tushunchalarni taqdim etadi. Bola organizmining anatomik va fiziologik xususiyatlari, turli xil analjeziklarning klinik farmakologiyasi, shuningdek, operatsiyadan keyingi erta davrda infuzion terapiya va parenteral oziqlantirish masalalari keltirilgan. Monografiya materiali bilan tanishar ekan, o'quvchi qo'yilgan vazifalarni hal qilishda muallifning yondashuvining fundamental xususiyatini va asarning klinik qismlari bilan ta'minlanishning yuqori darajasini qayd etadi, unda ro'yxatga olish, tahlil qilish va qayta ishlashning zamonaviy usullari qo'llaniladi. olingan ma'lumotlardan foydalanildi, ular batafsil xulosalar chiqarish uchun asos bo'ladi. Analjeziyaning turli xil dori vositalarini refleks terapiya usullari bilan solishtirganda, klinik belgilarga asoslangan mintaqaviy blokadalar, tananing asosiy hayotiy funktsiyalariga ta'siri, muallif bemorning yoshi, jarohati va operatsiya davomiyligiga qarab ularni qo'llash uchun ko'rsatmalar va kontrendikatsiyalarni beradi, operatsiyadan keyingi og'riq sindromining og'irligi. Muallif muammoning muhimligini ta'kidlaydigan va boblarda keltirilgan asosiy fikrlarga e'tibor qaratgan klinik holatlarni beradi. Monografiya, bizning nuqtai nazarimizdan, qiziqqan o'quvchilarning keng doirasini topadi.
Anesteziologiya yangi mutaxassislik sifatida 160 yildan sal ko'proq vaqtni egallaydi, agar uning paydo bo'lishini efir behushligi birinchi marta qo'llanilgan paytdan boshlab (1846) deb hisoblasak, ammo bu 160 yil jarrohlik va boshqa ko'plab sohalarning rivojlanishida inqilobiy inqilob bo'ldi. tibbiyot. Endotraxeal behushlik tufayli ko'krak bo'shlig'iga kirish mumkin bo'ldi va o'pka va yurakdagi operatsiyalar kundalik amaliyotga aylandi. Jarrohlik mukammalligining cho'qqisi yurak va boshqa organlarni transplantatsiya qilish edi. Bularning barchasi anesteziologiya oldiga operatsiya qilingan organizmning hayotiy funktsiyalarini nazorat qilishning yangi usullari va vositalarini ishlab chiqish vazifasini qo'ydi. Vaqt o‘tishi bilan behushlik texnikasi ko‘lami sezilarli darajada kengaydi, zamonaviy anesteziya va nafas olish apparatlari, intraoperativ nazorat uchun monitorlar, bir martalik sarflanadigan materiallar va boshqalar paydo bo‘ldi, bu esa mahalliy anesteziologiya va intensiv terapiyaning rivojlanishiga asos bo‘ldi.
"Anesteziologiya va reanimatologiya eng murakkab va murakkab mutaxassisliklardan biri bo‘lib, shifokordan keng eruditsiya, chuqur bilim va ayni paytda qo‘l mahoratini talab qiladi".
Bolalar reanimatsiyasi xizmatini takomillashtirish va og‘ir ahvoldagi bolalarga yordam ko‘rsatish sifatini oshirish O‘zbekiston Respublikasi sog‘liqni saqlashning asosiy yo‘nalishlaridan biridir. Bemorning joylashgan joyidan qat'i nazar, davolanishning reanimatsiya bosqichida tibbiy yordamning mavjudligi va sifati asosan asosiy kasallikning natijasini aniqlaydi. Bolalarda anatomik va fiziologik xususiyatlar va patologik jarayonlarning tabiatidagi sezilarli farqlar tufayli jiddiy sharoitlar kattalarga qaraganda tez-tez uchraydi.
Анестезиологнинг асосий вазифаси болани операцион стресс омилларидан ҳимоя қилишдир. Жаррохлик муолажаси вактида ўтказиладиган анестезия адекватлигини бахолашнинг замонавий комплекси қаторига қуйидаги клиник параметрлар АБ, ЮҚС хамда БИС- мониторингини ўтказиш киритилади. Бу кўрсаткичлар бизга беморда рўй бераётган стресс даражасини баҳолашга имкон берса, стресс гормонлар ёрдамида унинг даражаларини объектив аниқлаш имкониятига эга бўламиз. Бунда операцион травмага нисбатан кортизол ва соматотроп гормонлари микдорини ортиши беморнинг стресс холатини объектив бахолашга ёрдам беради. Амалиёт пайтида Ко даражаси меъёрдан 5 баравар юқори бўлиши мумкин, бу эса анестетизиологик ҳимоянинг етарли эмаслигидан далолат беради.
Тотальная внутривенная анестезия пропофолом и фентанилом хорошо себя зарекомендовала в абдоминальной хирургии, обеспечивая гладкое течение и быстрое послеоперационное восстановление. В свою очередь, эпидуральная анестезия стала рутинным компонентом абдоминальных операций, поскольку обеспечивает качественное обезболивание и способствует ранней активизации больных, в том числе и у пациентов с высоким риском развития периоперационных осложнений.
Обеспечение безопасного обезболивания в пластической хирургии у детей является наиболее актуальным. Включение опиоидного аналгетика нубаина в качестве основного компонента тотольной внутривенной анестезии при коррекции врожденной аномалии верхней губы и неба у детей имеет определенные преимущества обеспечения эффективности проводимого обезболивания
Качество поддержания анестезии, а также пробуждения и восстановления в послеоперационном периоде напрямую влияют на качество оказания медицинских услуг, комфорт и удовлетворенность пациентов в педиатрической практике и их родителей. Наиболее часто в современной анестезиологии применяются ингаляционные анестетики в связи с удобством их использования независимо от возраста у детей, в том числе и при лапароскопических оперативных вмешательствах. Самыми современными препратами этой группы являются севофлуран
На современном этапе комбинированные методы анестезии на основе ингаляционного анестетика севофлюрана отвечают всем должным требованиям. В детской офтальмологической практике при проведении антиглаукоматозных операций, способ обезболивания на основе севофлюрана имеет свои преимущества управляемостью анестезии, снижением внутриглазного давления (ВГД), обеспечением гладкого течения анестезии.
Паховые грыжи, по данным литературы занимают первое место среди всех наружных грыж живота, составляя 50,7-80%, а грыжесечение третье по частоте вмешательство, из всех операций общехирургического стационара. поиск оптимальных способов анестезии, обеспечивающих эффективную нейровегетативную и гемодинамическую стабильность при миниинвазивных вмешательствах, в том числе при пахово-мошоночных грыжах при сохранении самостоятельного дыхания у детей является наиболее актуальным.
Травматичная боль при абдоминальных операциях у детей сопровождается гиперактивацией симпатической нервной системы, что клинически проявляется тахикардией, гипертензией и повышением периферического сосудистого сопротивления. На этом фоне у пациентов высокого риска, особенно страдющих недостаточносью коронарного кровообращения, высока вероятность резкого увеличения потребности миокарда в кислороде. Эффективность обезболивания определяется оценкой остояния жизнено-важных функций, прежде состояния центральной гемодинамики. Обезболивание таких операций можно достичь применением центральных аналгетиков (ЦА)
Ishning maqsadi - bolalarda torakoplastik jarrohlikda opioid analjeziklarni qo'llash bilan umumiy behushlikning samaradorligi va xavfsizligini o'rganish.
Детский сахарный диабет является одной из важнейших проблем современной медицины, и заболеваемость среди детей неуклонно растет. По оценкам ВОЗ, число больных сахарным диабетом в мире составляет 177 миллионов человек, а к 2025 году число больных достигнет 300 миллионов. В 2007 г. общее количество детей в мире (0-14 лет) составляло 1,8 млрд, из них 0,02% страдали сахарным диабетом. Это означает, что примерно 440 000 детей во всем мире будут болеть диабетом. Распространенность заболевания в мире за последние несколько десятилетий непрерывно увеличивается и, по эпидемиологическим прогнозам, к 2030 г. достигнет 7-8 % от общей численности населения мира. Приблизительно 10% всех случаев сахарного диабета приходится на сахарный диабет 1-го типа (СД 1). Национальные и региональные регистры СД 1-го типа у детей и подростков выявили широкую вариабельность заболеваемости и распространенности в зависимости от популяции и географической широты в разных странах мира (от 7 до 40 случаев на 100 тыс. детского населения в год). За последние два десятилетия заболеваемость СД 1-го типа среди детей неуклонно увеличивается. Ежегодный прирост выявленных случаев 3%
Пневмония у новорожденных детей продолжает оставаться одной из актуальных проблем современной неонатологии. Несмотря на большие достижения в профилактике и лечении этого заболевания оно является одной из основных причин детской смертности. Прогноз неонатальной пневмонии зависит от пренатального анамнеза, течения родов и раннего
неонатального периода. Отягощёнными факторами при этом являются состояние центральной нервной системы (ЦНС) – основного органа, регулирующего работу всего организма. Именно в первые месяцы жизни ещё возможно дозревание нервных клеток мозга взамен погибших после гипоксии, образование между ними новых связей, за счет которых в
будущем и будет обусловлено нормальное развитие организма в целом. Даже минимальные проявления перинатальных поражений ЦНС требуют соответствующего лечения для предотвращения неблагоприятных исходов болезни.
С развитием медицинских технологий у детей различного возраста все чаще проводятся сложные хирургические вмешательства на органах брюшной полости. Максимально хороших результатов лечения можно добиться при оптимальном ведении периоперационного периода.
Развитие современных медицинских технологий, позволяет проводить терапию пациентов с длительными нарушениями витальных функций, с массивной инвазивной терапией (катетеризация сосудов, в том числе центральных, длительная ИВЛ, заместительная почечная терапия, химиотерапия и др.). Увеличивая инвазивность терапии и длительность пребывания больных в ОРИТ, получая таким образом лучшие исходы лечения, мы получаем и новые проблемы. Внутрибольничные, нозокомиальные, инфекции, связанные с оказанием медико-санитарной помощи (ИСМП) – всё это название одной группы заболеваний. Согласно данным иностранной литературы, частота развития ИСМП колеблется в различных странах от 5-30%. В среднем в развитых странах, представляющих информацию по резистентной флоре в ВОЗ 5-10%, в 3-4 раза увеличивается стоимость лечения, в 4-7 раз увеличивается риск летального исхода. В Европе экономический ущерб от ИСМП составляет ежегодно 7,0 млрд. евро, в США 6,5 млрд. долларов. В США, до последнего времени ИСМП – четвертая причина смертности. По данным ВОЗ прогрессивный рост лекарственной устойчивости микроорганизмов внесён в десятку наиболее опасных для здоровья человечества проблем, в 2050 г. смертность от антибиотикорезистентной флоры выйдет на первое место, среди других заболеваний и может достигнуть 10 млн. человек в год.
Особый интерес представляет собой изучение динамики количества лимфоцитов, особенности их фенотипа в неонатальном периоде и применение полученных данных в диагностике различных патологических состояний и прогнозирование исхода заболевания.