O‘rta ingliz tili va o‘rta yuqori nemis tili davrlaridagi “haven” va “haben” fe’llarining qiyosiy tahlili
Ushbu maqola o‘rta ingliz tili (1150–1500) va o‘rta yuqori nemis tili (1050–1350) davrida “haven” va “haben” fe’llarining rivojlanishini qiyosiy tahlil qiladi. Tadqiqot ushbu fe’llarning qadimgi ingliz va qadimgi yuqori nemis tillaridagi leksik fe’l sifatidagi rolaridan tortib, perfekt zamonlarni hosil qiluvchi yordamchi fe’llarga aylanish jarayonini o‘rganadi. O‘rta ingliz tilidagi “haven” va o‘rta yuqori nemis tilidagi “haben” fe’llari, ayniqsa, o‘tmish zamon shakllarida, kuchsiz fe’llar guruhiga o‘tish jarayonida sezilarli morfologik o‘zgarishlarga uchragan. O‘rta ingliz tilida “haven” ba’zi kuchli konjugatsiya izlarini saqlab qolgan bo‘lsa, o‘rta yuqori nemis tilida “haben” kuchsiz konjugatsiya qoidalariga qat’iy rioya qilib, o‘tmish zamon shaklini -te qo‘shimchasi bilan hosil qilgan. Har ikkala fe’l ham tugallangan harakatlarni ifodalash uchun participlar bilan ishlatiladigan analitik perfekt zamon shakllarini yaratishda muhim rol o‘ynagan, lekin ularning sintaktik vazifalari tillararo farqlangan. Tahlil shuni ko‘rsatadiki, “haven” va “haben” yordamchi fe’l sifatida o‘xshash rivojlanish jarayonlarini boshdan kechirishiga qaramay, ular o‘ziga xos grammatik xatti-harakatlarni, ayniqsa, o‘timsiz va o‘timli fe’llar bilan qo‘llanishida namoyon qilgan. Ushbu o‘zgarishlar ikkala tilda ham fe’llarning sintetik shakllardan analitik shakllarga o‘tishida muhim bosqich bo‘lib, zamonaviy ingliz va nemis tillaridagi zamon tuzilmalarini shakllantirishda asosiy rol o‘ynagan. Tadqiqot ushbu o‘zgarishlarning har ikki tilning fe’l morfologiyasi va sintaksisining tarixiy rivojlanishidagi kengroq ta’sirini ham ta’kidlaydi.